اون بالا

بچه که بودیم یه گوشه کناری واسه خودمون پیدا می کردیم و نسبت بهش احساس مالکیت داشتیم مثلا داخل کمد یا پشت تخت ... .این حس قشنگ بین همه بچه های دیروز و امروز مشترکه . اینجا هم بالای مبل و مکان دنج کیامهره ، همه هم باید بهش نگاه کنن و ذوق کنن تا بیشتر بهش خوش بگذره ! هر ازچند گاهی هوس بالا رفتن از مبل می کنه ومی گه اون بالا ، آخ جوون ! وبابایی باید این کارو واسش انجام بده.